Onderwerp: LIVE

30 December '07 - 15:57

ARCHIE SHEPP: VAN REVOLUTIONAIR TOT CROWD PLEASER

Archie Shepp Archie Shepp
Door Rene de Hilster met foto's van Fred van Wulften (klik voor vergroting)
Bimhuis Amsterdam - 28 december 2007


In de jaren zestig was Archie Shepp een boze man. Boos over het onrecht dat zijn volk, de zwarte Amerikaan, werd aangedaan. En dat liet hij merken, het was te horen in zijn muziek, zijn teksten en zijn lange monologen die hij steevast tijdens zijn concerten afstak. Iedereen die het niet met hem eens was werd genadeloos door Shepp op zijn nummer gezet, Het knetterende vuur van de revolutie brandde hevig en alles verslindend. Maar hoe heviger het vuur des te korter het brandt. In de jaren zeventig zwakte het vuur wat af maar bleef wel smeulen. Muzikaal werd het ook allemaal wat rustiger en greep Shepp terug op de rijke (zwarte) jazzhistorie. Maar vuur is onberekenbaar en kan op de meest onverwachtse momenten weer oplaaien. Lees meer

Aantal woorden: 696 woorden.

Onderwerp: NIEUWS

24 December '07 - 03:09

IN MEMORIAM: OSCAR PETERSON 1925 - 2007


Door René de Hilster

Zondag 23 december is in zijn woonplaats Toronto pianist Oscar Peterson overleden. Peterson behoorde tot de top van de mondiale jazzwereld. Door velen geliefd maar ook omstreden, hij werd er regelmatig van beschuldigd dat hij zijn fabelachtige techniek niet als middel maar als doel gebruikte. Al die commentaren leken de pianist niet te deren hij wist altijd volle zalen te trekken.

Het begon allemaal in 1949 toen hij werd ontdekt door producer Norman Granz. Granz hoorde de pianist spelen op de radio tijdens een lokale taxirit in Toronto. Hij gaf de chauffeur opdracht langs de studio te rijden en de rest is geschiedenis. Oscar Peterson werd ingelijfd in het Jazz At The Philarmonic gebeuren en zou daarbuiten voor Norman Granz vele platen volspelen als begeleider voor een serie uiteenlopende musici van Coleman Hawkins tot Stuff Smith en van Billie Holiday tot Charlie Parker. Daarbuiten deed hij veel trio optredens. In eerste instantie in de bezetting met bas en gitaar, later is de gitaar vervangen door de drums. In de jaren zestig gaat hij ook steeds meer soloconcerten geven. Nog steeds onder regie van Norman Granz werkt Peterson tot begin jaren 90 vele concerten af. Na een beroerte is hij een tijdje buiten beeld maar ook daarna keert hij weer terug. De techniek is dan wat minder prominent aanwezig maar nog steeds maakt de in alle opzichten grote pianist indruk met zijn performances.

Oscar Peterson is 82 jaar geworden.

Aantal woorden: 249 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

22 December '07 - 16:30

Jimmy Cobb - Cobb's Mob


JIMMY COBB
Cobb's Corner
Chesky Records SACD327

4/5 sterren
Chesky Records doet altijd veel moeite voor het produceren van een unieke sound. Zo nemen ze niet op in een studio maar op speciale plekken als theaters, jazzclubs en, zoals in onderhavig geval, in een kerk. Dit alles doen zij met één stereomicrofoon, een aangepaste versie van de Soundfield Mark 5. En dat klinkt verbazend goed. Bij een kerk denk ik aan veel galm maar daar is eigenlijk weinig van te merken. Natuurlijk moet een band wel in balans spelen en moet de opstelling van de muzikanten goed doordacht zijn. Vooral dat in balans spelen is voor een hoop muzikanten erg moeilijk. Maar het kwartet onder leiding van JImmy Cobb heeft er totaal geen moeite. Lees meer

Aantal woorden: 359 woorden.

Onderwerp: LIVE

20 December '07 - 23:50

PAUL VAN KEMENADE KAN HET WEl MAAR DOET ’T NIET ALTIJD

Paul van Kemenade (Job Groot) Paul van Kemenade Septet (Fred van Wulften) Michiel Braam &Paul van Kemenade (Fred van Wulften)
Door Rene de Hilster met foto's van Job Groot & Fred van Wulften (klik voor vergroting)
Bimhuis Amsterdam - 15 december 2007


De onlangs tot ridder geslagen Paul van Kemenade stond zaterdag 15 december nog geheel ongeridderd op het Bimhuispodium. Dat weerhield hem niet om met een stevig acapella intro te beginnen. Van Kemenade heeft een dijk van toon en heeft naar ik zo inschat heel wat werk van Cannonball Adderley en onze eigen Piet Noordijk in de kast staan. Na dit huzarenstukje kwam het kwintet erbij om het stuk af te maken. Maar helaas ontbeerde het de spanning die het intro zo had gekenmerkt. In het daaropvolgende duo met pianist Stevko Bush liet de gelauwerde altist horen dat hij vooral ook mooi kan spelen. Vervolgens vier septet (het kwintet uitgebreid met Rik Mol en Ferhan Otay op respectievelijk trompet/bugel en gitaar) stukken waarin Van Kemenade vooral als componist en arrangeur te bewonderen was. Zijn composities en bewerkingen zijn goed doordacht en zitten vol onverwachte melodische vondsten. Hij voorziet zijn stukken van verassende wendingen en hedendaagse ritmische structuren. Alleen liet hij zichzelf weinig horen in al dit moois. Het waren vooral zijn sideman die er met de soloruimte vandoor gingen daarbij was Rik Mol wel de uitschieter. Zijn solo’s waren logisch van opbouw, goed getimed en swingde als een trein. Lees meer

Aantal woorden: 634 woorden.

Onderwerp: LIVE

16 December '07 - 19:01

Pierre Courbois neemt alle vrijheid op eerste dag van zijn trilogie

Pierre Courbois
Door Rene de Hilster, foto: Hans Speekenbrink.
De Burcht Leiden - 30 november 2007


Ook in leiden wordt er het nodige aan jazzpromotie gedaan. Een van de organisaties die zich daarmee bezig houdt is het Leids Jazz Trio. Een samenwerking van Burcht Jazz, De X en Hot House. De concerten worden gegeven in de tuinzaal De Burcht. Eén keer in de twee jaar organiseert het Leids Jazz Trio een trilogie rond een bepaalde artiest. Gedurende drie dagen mag hij of zij een programma geheel naar eigen inzicht samenstellen. Dit jaar was het de beurt aan slagwerker Pierre Courbois.

Pierre Courbois heeft op muzikaal terrein een hoop meegemaakt en was vaak een voorloper bij allerhande nieuwe ontwikkelingen. Pierre heeft binnen en buiten de jazz bijna alles gedaan en met een dergelijk markant figuur moet dan ook wel een mooie serie concerten te regelen zijn. Op die drie avonden liet Pierre zich ook van diverse kanten zien. Op de eerste dag kwam de vrijere Pierre naar boven, op de tweede dag kon hij zich uitleven in zijn voorliefde voor de 5 kwarts maat en op dag drie greep hij terug op de zijn fusiontijd. Lees meer

Aantal woorden: 621 woorden.

Onderwerp: LIVE

16 December '07 - 17:27

TRIBUTE WORDT UITBUNDIG TENORENFEEST

Simon Rigter (Maarten Grootendorst) Sjoerd Dijkhuizen (Hans Speekenbrink) Paul Berner (Fred van Wulften)
Door Rene de Hilster, foto's Archief JazzPodium (klik voor vergroting)
De Tobbe Voorburg - 7 december 2007


Het kan altijd gebeuren natuurlijk als concertorganisator: Je boekt een band en dan overlijd de bandleider. Dat overkwam Tobbe programmeur Paul Beijlerling. Voor 7 december stond Two Tenor Case of het programma maar helaas overleed pianist Cees Slinger op 29 september. Gelukkig zijn de twee tenoren in kwestie ter zake kundig genoeg om op eigen benen te staan en werd er na ampel beraad besloten om er een tribute van te maken en werd het concert omgedoopt tot Two Tenors For Cees.

Erik Doelman mocht de plaats innemen van Cees Slinger, de opvallend goed spelende Paul Berner op bas en achter de drums nam Joost Patocka plaats. Samen vormden ze een puike ritmesectie. De Two Tenors waren Sjoerd Dijkhuizen en schatbewaarder van Slinger’s muzikale nalatenschap Simon Rigter. De heren gingen er voortvarend tegenaan. In een serie stukken van en geassocieerd met Cees Slinger speelden de heren een waardig eerbetoon aan deze pianist. Beide tenoren speelden lange en boeiende solo’s waarin de verschillende aanpak van beide goed te horen was. Sjoerd Dijkhuizen is een echte Blue Note tenor. Veel Dexter Gordon maar ook een flinke scheut Hank Mobley zijn de belangrijkste ingrediënten van zijn spel. Hij vertelt een echt verhaal dat langzaam wordt opgebouwd en spannend gemaakt door zijn luie timing. Simon speelt daartegen een stuk moderner en combineert John Coltrane met Warne Marsch plus nog wat Sonny Stitt invloeden. Ieder binnen hun eigen idioom doen ze niet voor elkaar onder. Lees meer

Aantal woorden: 403 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

15 December '07 - 14:09

JIMMY GREEN - GIFTS & GIVERS


JIMMY GREENE
Gifts & Givers
Criss Cross Jazz 1295
4/5 sterren

Jimmy Greene is een 32 jarige tenorsaxofonist die al weer enige tijd aan de weg timmert. Als sideman speelde hij bij Tom Harrell, Freddie Hubbard, Steve Ture, Kenny Barron, Ralph Peterson en The Carnegie Hall Jazz Band. Maar ook onder eigen naam heeft hij een aantal albums opgenomen waaronder vijf voor het Nederlandse Criss Cross label. Lees meer

Aantal woorden: 240 woorden.

Onderwerp: LIVE

13 December '07 - 21:07

JAZZ MET EEN KAPITALE J DOOR DE JAVON JACKSON/JIMMY COBB SUPERBAND

Jimmy Cobb (Fred van Wulften) Jackson-Cobb Superband (Raymund Oudejans) Javon Jackson (Raymund Oudejans)
Door Rene de Hilster, foto's Raymund Oudejans (BelAIr) en Fred van Wulften (Bimhuis). Klik voor vergroting.
Golden Tulip BelAIr Hotel Den Haag op 9 december 2007 en Bimhuis Amsterdam op 10 december 2007.


Jimmy Cobb is nog één van de laatste levende drumlegendes. Cobb, inmiddels 78 jaren jong, heeft een veelbewogen carrière als sideman achter de rug en speelde op heel veel bekende platensessies mee. Hij was te vinden aan de zijde van Miles Davis op diens Kind of Blue maar speelde ook met Dinah Washington, Cannonball Adderley, Wes Montgomery, John Coltrane en zo kan ik nog een tijd doorgaan. Tegenwoordig is hij vooral actief met zijn eigen Cobb’s Mob maar deze gigant is natuurlijk ook te vinden in allerhande Allstar formaties zoals dit quartet. Lees meer

Aantal woorden: 880 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

09 December '07 - 02:49

KEITH JARRETT STANDARDS TRIO – MY FOOLISH HEART


KEITH JARRETT STANDARDS TRIO
My Foolish Heart Live at Montreux
ECM 2021
5/5 sterren

Van het Keith Jarrett Standards Trio zijn inmiddels al een hele stapel CD’s en DVD’s uitgebracht. Het concept van al deze opnamen is bekend en een aantal aspecten horen en zien we dan ook steeds terugkeren. Het lineaire spel van Jarrett, de melodische begeleiding van bassist Gary Peacock, de stuwende en avontuurlijk drums van Jack DeJohnette, het uitgelezen repertoire van evergeens, jazzstandards en eigen composities en het trio dat soms vreselijk loos gaat in lange vamps en dito intro's. Ook niet muzikale aspecten als het luide gekreun van Jarrett en het vaak lange applaus zijn bekende items. Je vraagt je met recht af of het trio nog wel iets toe te voegen heeft aan de intussen omvangrijke discografie. Lees meer

Aantal woorden: 259 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

09 December '07 - 02:08

BOB RIGTER QUARTET – WHEN LIGHTS ARE LOW


BOB RIGTER QUARTET
When Lights Are Low
JazzShop Records JSR06006
4/5 sterren

Muziek ontdaan van alle franje, dat krijgen we voorgeschoteld op de inmiddels vierde CD van Bob Rigter met de toepasselijke titel When Lights Are Low. Rigter (1934) graast op het veldje waar ooit Ben Webster gezaaid heeft. Jazz ontdaan van alle onnodige noten en technische hoogstandjes. Waar het alleen nog lijkt te gaan om de melodie, recht uit het hart gespeeld. Op het programma staan elf stukken waaronder drie Dexter Gordon composities en een aantal standards. Lees meer

Aantal woorden: 202 woorden.