Onderwerp: FESTIVAL

26 Juli '05 - 00:44

Blue Note Jazz Festival, een terugblik vanuit de huifkar

klik foto voor vergroting
Evenals bij North Sea Jazz, werd bij het Blue Note Festival het begrip Jazz ruim genomen. Als platenlabels hebben Blue Note en Verve records wat dat betreft ook de grenzen verlegd. Ook sommige Jazz magazine's gaan zwaar in de cross-over. In Gent waren er behalve pure jazz coryfeeën als MacCoy Tyner, Don Byron en Dave Holland ook muzikanten die tegen de Jazz aanleunen zoals Van Morrison, maar ook artiesten die wat verder verwijderd zijn van de pure Jazz zoals o.a. Solomon Burke, Tony Joe White, Mariza en Vaya Con Dios. Erg ver verwijderd was de formatie Nouvelle Vague, die oude 'new wave' songs in een modern jasje hebben gestoken. Als met al was het een zeer geslaagd festival dat tien dagen duurde en waarvan ik er vijf heb meegemaakt. De laatste groepen die ik zag en fotografeerde waren: Tony Joe White Niet alleen bekend door zijn 'Swamp-rock' maar ook schrijver van giga hits als Steamy Windows (Tina Turner) Rainy Night in Georgia (Ray Charles) en Polk Salad Annie (Elvis Presley) Een van de hoogtepunten wat mij betreft. White werd begeleid door slechts een drummer maar zijn fenomenale gitaarspel klonk als een volledige band. Oud en nieuw werk kwam voorbij en de eerste rijen waren duidelijk gevuld met echte fans die al zijn songteksten mee scandeerden en luid en duidelijk om verzoeknummers riepen. White was niet te beroerd om die vervolgens ook te spelen. Hoed en zonnebril zijn zijn vaste handelsmerken. Ik kon hem nog net vereeuwigen in een enkel moment zonder zonnebril.

klik foto voor vergroting
Een verhaal apart is Solomon Burke. Bekend om de beste 'soul-stem' ever. Ik zag hem al twee keer eerder waarvan een keer met Van Morrison. Hij weegt twee honderd kilo en kon ditmaal alleen nog (achter een zwarte doek) met een rolstoel het podium opgereden worden. Dominee, begrafenis ondernemer en vader van 21 kinderen. Met koningsmantel kwam hij op en zeeg in zijn inmens brede troon. Met zijn fantastische band waarin ook een van zijn zoons speelt laat hij de een na de andere soul hit voorbij komen, Laat rozen uitdelen in het publiek en nogdigt mensen uit op het podium. Zijn kale hoofd wordt continu met een brede lap ontdaan van zweetdruppeltjes en hij weet vanuit zijn zitpositie de hele zaal te laten kolken. Een fenomeen! Ik kijk al weer uit naar de programering van volgend jaar van dit perfect georganiseerde maar toch zeer relaxte festival!

Aantal woorden: 427 woorden.

Onderwerp: FESTIVAL

19 Juli '05 - 00:42

BlueNoteFestival: DeeDee Bridgewater J'ai deux amours

klik foto voor vergroting
Ken je de ervaring dat je een concert bijwoont en het overweldigende gevoel krijgt dat dit echt het beste is wat je meegemaakt hebt. Dat gevoel (dat ik wel vaker heb), had ik bij Dee Dee Bridgewater, tijdens het Blue Note Jazz Festival in Gent. DeeDee is niet alleen een fantastische jazz-zangeres en broadway-actrice, maar vooral een entertainer. Alles was perfect aan haar optreden en zij is vooral een vernieuwer. Ze heeft de platgetreden paden van the Great American Songbook verlaten en brengt nu onder de titel 'J'ai deux amours' stoffige Franse klassiekers tot nieuw leven. Ze woont al enige tijd in Frankrijk en voor een Amerikaanse is haar uitspraak van het Frans erg goed!
Het eerste wat ze doet bij het opkomen is het publiek begroeten met de hartegroet de 'namaste'. Alle saaie routines zoals het voorstellen van de muzikanten en de toegift doet ze net even anders en beter. Ze spreekt vooral Frans met het publiek en maakt grapjes waar goed op gereageerd wordt. Haar ode aan de grote Franse chansonniers omvat bekende werken als Ne me quitte pas van Brel , La vie en rose, Mon homme, Et maintenant, Dansez sur moi, Avec le temps en Les feuilles mortes. La vie en Rose waarvan honderden twijfelachtige uitvoeringen bestaan had een swingende dampende facelift gekregen die zijn weerga niet kent. DeeDee acteert, poseert, flirt en verleidt zowel het publiek als de bandleden. De bandleden (Marc Berthoumieux (accordeon), Minino Garay (percussie), Ira Coleman (bas)), werden één voor één nog eens in het zonnetje gezet, waarbij DeeDee de indruk gaf met ieder afzonderlijk iets intiems te hebben.
Dan weer drama dan weer lichtvoetig en bovenal fantastische zang waarbij haar stem via haar geroemde scat-techniek ook als instrument gebruikt werd. Hoogtepunt van de avond vond ik het nummer Girlstalk. Niet het Elvis Costello nummer maar een 18+ nummer waarin vrouwen uitwisselen hoe je het beste het voortouw kunt nemen bij mannen. Een ronduit hilarische uitvoering met veelzeggende gebaren en mimiek. DeeDee is duidelijk een van de hoogtepunten van het Blue Note Festival en de zaal, die voller is dan daarvoor, eet uit haar hand en reageert luidkeels en adrem op de ondeugende voorzetjes van Bridgewater. De corridor voor fotografen en cameramensen was voller dan ik het eerder zag en van plaats wisselen kon onmogelijk meer. Gelukkig had ik een goede positie van waaruit ik gehele podium goed kon overzien.
Toen het rond 01:00 uur 's nachts tijd was om het af te ronden verliet de band het podium en bleef Dee Dee alleen achter. Het bekende trucje dat het publiek door hard klappen, stampen en roepen de artiesten over zou moeten halen om terug te komen, was niet van toepassing. Dee Dee had de toegiften op een geheel andere manier ingebouwd. Met een kindvrouwstemmetje haalde ze de drie mannen zogenaamd over om terug te komen. Of de drummer al klaar was met zijn peepee. Haar zelf aangeboden toegiften waren van dien aard dat het publiek tevreden en voldaan de zaal verliet na uitvoerig afscheid te hebben genomen. Dee Dee bedankte uitvoerig iedereen en bedankte zelfs messieurs et madammes les photografes. Niet eerder was een publiek zo goed in de watten gelegd en verzorgd.
Vanaf morgen tot en met zondag duurt het festival voort en er zijn nog steeds kaarten verkrijgbaar. Check de link boven voor het programma met o.a. Van Morrison, Tony Joe White, Mariza, Solomon Burke, Vaya con Dios, Cassandra Wilson en "Bueno Vista Social' Omaro Portuendo.

Meer Jazz foto's van mijn hand en van DeeDee via de link in deze regel.

Aantal woorden: 605 woorden.

Onderwerp: FESTIVAL

16 Juli '05 - 00:39

Blue Note Jazz Festival Gent dag twee en drie

klik foto voor vergroting
Vandaag niet veel tijd om verslag te doen want veel tijd verloren met trivialiteiten. Ik zit dit te typen met het fantastische pianospel van de italiaan Dado Moroni op de nabije achtergrond. Voor mij de ontdekking van het jaar. Morini maakt deel uit van het Bert Joris Quartet. Joris op zijn beurt staat te boek als de beste Belgische trompetspeler. De Eric Vloeimans van onze zuiderburen zogezegd.
Vanaf gisterenmiddag tot middernacht stonden op het Blue Note Jazz Festival de volgende acts op het programma: Moker, Don Byron Ivey Divey' Quartet, John Scofield trio feat. Chris Potter en de Dave Holland Big band. John Scofield en Chris Potter waren fantastisch. Scofield was goed in vorm en wist alle mogelijke wonderlijke klanken uit zijn gitaar te toveren.
Over de anderen later meer. Het programma van vandaag is ook zeer interessant. Twee Belgische toppers Ben Sluijs Quartet en zoals gezegd het Bert Joris Quartet. Verder Richard Galliano ‘NY Trio’ en als uitsmijter vanavond Dee Dee Bridgewater die sinds enige tijd in Frankrijk woont en vanavond Frans repertoir brengt. Ik kijk er naar uit!

Aantal woorden: 199 woorden.

Onderwerp: FESTIVAL

15 Juli '05 - 00:37

Blue Note Jazz Festival Gent van start

klik foto voor vergrotingWie North Sea Jazz gewend is weet niet wat hij meemaakt. In de tuinen van een voormalig kloostercomplex is het heel relaxed vertoeven. Een aantal gebouwen en bijgebouwen zijn in gebruik en er staat ook een gigantische witte tent. De bezoekers zitten heerlijk op terrasjes onder de perenbomen wat te drinken in afwachting van de eerste voorstelling. Geen gedrang en gedoe naar de Bijloke een voormalige historische kerk, waar de eerste act begint. Dat is de veelbelovende 21-jarige vlaamse sopraan- en tenorsaxofonist Robin Verheyen. Zijn trio bestaat verder uit de nederlander Guus Bakker, die ook nog even in het trio van Michiel Borstlap speelde (akoestische bas) en Toon Van Dionant (drums). Het Robin Verheyen Trio won de vijfde editie van het concours Jong Jazztalent in Gent, het nevenpodium van het Blue Note Festival op het Goudenleeuwplein. De jury roemde Robin Verheyen voor zijn doordachte composities, gebaseerd op zijn voorliefde voor Wayne Shorter, John Coltrane, Michael Brecker en Steve Coleman. Robin sloot zijn formele opleiding af met een masteropleiding aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Professioneel gaat het hem intussen voor de wind. In 2001 speelde hij op Jazz Middelheim met een big band onder leiding van Maria Schneider. Een jaar later speelde hij op de Brussels Jazz Marathon met gitarist Pierre Van Dormael en viel hij voor het eerst in de prijzen op het concours Jazz Hoeilaart met zijn kwartet Gromm - in 2004 werd Robin er bovendien gekozen als beste solist. Het was wonderlijk om te zien hoe doe doorleefd zo'n jong talent zijn saxen bespeelde.

klik foto voor vergroting Na afloop stroomde de zaal weer even relaxed leeg en werden de terrasstoelen weer bezet in afwachting van de gigant McCoy Tyner. Pianist Tyner speelde samen met de legende John Coltrane, tot aan diens dood. Samen maakten zij het legendarische album My favorite things. Deze avond zou Ravi Coltrane de zoon van John de tenorsax bespelen! Hoewel ik ook druk was met fotograferen werd ik gegrepen door de pure magie van dit optreden. Tyner en zijn All Stars rolden klanktapijten uit, die iets weg hadden van een vliegend tapijt die je meevoerde naar Noord Afrikaanse landschappen. Zijn herkenbare percussieve, hamerende pianostijl gaven schitterende accenten aan de vloeiende composities. Ravi Coltrane die pas op 21-jarige leeftijd Jazz begon te studeren en de uitdaging aanging om zich in de voetsporen van zijn vader te bekwamen op de tenor-sax, heeft ongetwijfeld veel talent van zijn vader in zijn genen.

klik foto voor vergroting Het publiek was euforisch en dwong zelfs een tweede toegift af die Tyner pas na lang onaflatende applaus en onder de smeekbeden van de stagemanager honoreerde. Ik was inmiddels back-stage en in de gangen daar maakte de op het podium zo serieus overkomende Tyner een grapje door met gespreide armen 'O solo mio' te zingen. Ik was dankbaar dat ik getuige mocht zijn van dit misschien wel legendarisch optreden van de bejaarde Tyner.
De McCoy Tyner All Stars bestaan uit: RMcCoy Tyner (piano); Terell Stafford (trompet); Gary Bartz (altsaxofoon); Ravi Coltrane (tenorsaxofoon); Charnett Moffett (contrabas); Eric Gravatt (drums)
Foto's Hans Speekenbrink

Aantal woorden: 535 woorden.

Onderwerp: FESTIVAL

10 Juli '05 - 22:40

Blue Note Jazz Festival Gent

klik foto voor vergroting
Het hectische overvolle North Sea Jazz is weer zo goed als voorbij. Jazz liefhebbers die het gemist hebben of geen zin hadden in de verstikkende drukte kunnen altijd nog naar Gent naar het Blue Note Jazz Festival. Het officiële programma loopt van 14-24 Juli maar er waren gisteren en vandaag ook nog een paar dagen aan zee waar onder andere onze eigen Trijntje Oosterhuis optrad.
Uiteraard komen er alleen Blue Note artiesten, maar de namen van het toonaangevende label liegen er niet om. Zo zijn daar behalve Van Morrison en Solomon Burke die ik drie jaar geleden nog op (te) grote afstand tijdens NSJ fotografeerde (klik foto hierboven voor vergroting), ook de volgende indrukwekkende lijst van artiesten te bewonderen: Dee Dee Bridgewater met heel verrassend Frans repertoir, Amos Lee, McCoy Tyner All Stars, John Scofield, Dave Holland Big Band, Toots Thielemans, Charlie Haden, Jef Neve Trio, Philip Catherine, Cassandra Wilson, Tony Joe White, Vaya Con Dios, Herbalizer, Buena Vista Social Club met de legendarische Omara Portuondo en niet te vergeten koningin van de Fado Mariza. Dit is nog niet de helft van het programma. Het voordeel in Gent is dat je niet zoals bij NSJ vast komt te zitten tussen publiek dat van de ene zaal naar de andere gaat. Ik ga er een paar dagen heen, dus binnenkort meer verslag voorzien van foto's

Aantal woorden: 240 woorden.