Onderwerp: LIVE

30 Maart '06 - 23:59

Nieuw triogeluid van Robert Glasper

Door Gideon van Gelder met foto van Jos L. Knaepen (klik voor vergroting)

Of ik als pianist wilde schrijven over het optreden van een andere pianist. In de meeste andere gevallen had ik voor de eer bedankt omdat ik misschien zou neigen naar te persoonlijke pianisten-kritiek waar de lezer niet op zit te wachten. Maar in het geval van Robert Glasper (28) is deze terughoudendheid niet nodig: zoals verwacht heb ik niets dan lof voor zijn optreden van woensdag.

Zijn naam dook al vaak op, eerst in verband met zijn diverse werk als sideman bij ondermeer Terence Blanchard, maar sinds een jaar had ook ik zijn eerste soloplaat Mood (Fresh Sound) op mijn i-podje staan. Die plaat maakte voor een hoop mensen al duidelijk dat het niet lang kon duren voordat Glasper opgepikt zou worden door een grotere maatschappij. En toen dat meteen Blue Note was stribbelde meneer natuurlijk niet tegen

Op de bewuste avond betreedt het trio het podium van een goed gevuld Bimhuis. De twee sets bestaan uitsluitend uit eigen werk aangevuld met een binnenstebuiten gekeerde versie van Hancock's Maiden Voyage en In your own sweet way van Brubeck. Het wordt al snel duidelijk dat Blue Note's claim dat deze band een 'nieuw' trio-geluid gevonden heeft wat mij betreft absoluut terecht is. De composities van Glasper vormen een vehikel voor gelijke inbreng van drie geweldenaren waarbij naast de Glasper de extreme muzikaliteit van drummer Damion Reid en bassist Vincente Archer opvallend zijn. U luistert niet naar Robert Glasper, u luistert naar een drie-eenheid. Sterker nog met een andere drummer dan Reid bijvoorbeeld zou de muziek misschien lang niet zo adequaat vertolkt worden en de boodschap niet eens overkomen. De manier waarop Reid varieert tussen vederlicht kleuren, een intense rauwe groove neerzetten en extatische soleren is een van de bepalende elementen voor het succes van de avond, samen met een overweldigende overeenstemming tussen de drie heren in waar voor hun deze muziek over gaat.
En waar gaat het dan over? Van alles. In ieder geval niet over stilzitten. Je moet en zal bewegen. Veel van de composities zijn geschreven op een stuwende groove van bas en drums gecombineerd met zwevende harmonieën. Het resultaat is het typische 'Glasper-geluid' dat prettig in het oor ligt en daarmee de complexiteit van de composities verhult - Glaspers muziek is slim maar gebruikt geen moeilijke woorden en raakt zo de hele zaal.

En dan de man die zijn naam voor op een Blue Note plaat heeft staan. Hoewel hij zodra hij het podium opkomt met een grap de draak steekt met het stereotype van 'de grote pianist' laat hij geen twijfel bestaan over het feit dat hij er zelf een is. Laat u niet van de wijs brengen door ogenschijnlijke nonchalance en gemak. Een paar korte solo-piano passages verraden hoezeer de man zijn instrument meester is. En als je dan goed luistert, vooral als pianist, natuurlijk hoor je dan af en toe overduidelijke invloeden. Maar bij wie niet? En deed het er al weinig toe dan doet het dat nog minder omdat de eigen sound van Glasper ook zo duidelijk wordt bepaald door zijn composities en zijn band. Hoewel zijn individualisme als muzikant voor mij absoluut een feit is gaat het Glasper daar volgens mij niet zo om. Dit is geen tour-de-force van een jonge muzikant met te veel aan geldingsdrang. Drie mannen die met zeer veel liefde en bezieling de luisteraar meenemen en daarbij niet zoveel woorden nodig hebben. Alleen Glasper die aan het begin van elke set vlak voor het spelen van de eerste noot met een uitgestreken smoel en de nodige hoeveelheid zelfspot het publiek inkijkt en in de microfoon fluistert: ".....Jazz......"

Wie Robert Glasper, Vincente Archer en Damion Reid wil horen koopt de albums Mood (Fresh Sound) of Canvas (Blue Note) of gaat naar hun optreden op de aankomende editie van North Sea Jazz.
(meer foto's van fotograaf Hans Sirks volgen spoedig)

Aantal woorden: 665 woorden.

Onderwerp: LIVE

29 Maart '06 - 14:23

'Black Magic Man' McPhee voor tussenstop in het Bimhuis

Tekst en foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

De kleine enigszins bescheiden ogende Joe McPhee is voor slechts één optreden in Nederland. Een dag geleden speelde hij nog in Parijs en een optreden op zondagmiddag in het Bimhuis is dan wellicht een goede timing om de volgende dag nog op tijd in Vilnius, Lithuania te zijn.

Het optreden van McPhee vormt een mooie afsluiter van het drieluik Dave Murray, Bennie Wallace en Joe McPhee. Drie Amerikaanse saxofonisten van betekenis met verschillende stijlen. Joe McPhee is in dat rijtje een 'best kept secret' zelfs in eigen land. Dat komt waarschijnlijk ook omdat hij nooit een contract bij een Amerikaans label heeft gehad. Lees meer

Aantal woorden: 435 woorden.

Onderwerp: LIVE

28 Maart '06 - 12:43

JACOB FRED JAZZ ODYSSEY – Kunst of kunstje?

Door René de Hilster foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Woensdag avond 22 maart speelde Jacob Fred Jazz Odyssey (JFJO) in het Bimhuis, nadat ze eerder in de week een veel beperktere laboratorium sessie deden bij het SJU Jazz Festival in het Utrechtse Vredenburg. Jacob Fred Jazz Odyssey was voor mij geen bekende naam en ik was dan ook zeer benieuwd hoe en wat Jacob Fred en zijn medemuzikanten zouden spelen. Wel werd me duidelijk dat de groep een soort cult-status probeerden te creëren middels diverse poster flyers, stickers T-shirts banners en andere merchandise-artikelen. Bij nadere bestudering van het programma, bleek er geen persoon met de naam Jacob Fred in het trio te zitten. Het volgende citaat uit AllMusic.com verklaart het één en ander: “The group's name is meant to be clever and ironic”. Dit is zeker geen loze kreet. Het is zonder meer van toepassing op de muziek van JFJO. Dus geen Jacob Fred in dit trio maar wel Brian Haas – piano, Reed Mathis – bas en Jasom Smart – drums. Haas en Mathis spelen al zo’n 10 jaar samen, drummer Smart is er een paar jaar geleden bij gekomen. Alle drie de heren zijn goed opgeleide muzikanten die hun instrument beheersen, goed met dynamiek omgaan en genoeg muzikaliteit bezitten om er iets van te maken. Als trio is het totaal meer dan de som der delen. In het goed gestructureerde en, naar mijn mening, ook goed ingestudeerde samenspel zit hun sterke punt en tevens een levensgrote valkuil. Te strak ingestudeerd of gearrangeerd kan ten koste gaan van de spontaniteit en kan je als luisteraar het idee geven dat je getuige bent van een opgevoerd kunstje. Ik had dit gevoel met enige regelmaat. Maar al leek het soms een kunstje het was wel een knap kunstje. Lees meer

Aantal woorden: 727 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

28 Maart '06 - 08:19

TONY OVERWATER TRIO/CALEFAX

TONY OVERWATER TRIO/CALEFAX
'Ellington suites'

De samenwerking tussen het trio van jazzbassist Tony Overwater en de klassieke musici van het Calefax Blazerskwintet begon met Duke Ellingtons 'The river'. Lees meer

Aantal woorden: 285 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

28 Maart '06 - 08:15

JOHN TAYLOR

JOHN TAYLOR
‘Angel Of The Presence’

Ondanks zijn lange staat van dienst (zijn eerste platen dateren al van de vroege jaren 70) en zijn aanwezigheid op platen van grootheden als Kenny Wheeler en John Surman lijkt pianist John Taylor wat in de schaduw te staan van zijn Amerikaanse en Scandinavische collega’s. Lees meer

Aantal woorden: 465 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

26 Maart '06 - 12:14

PETER BEETS

PETER BEETS
New York trio page 3

Al drie cds nam pianist Peter Beets in New York op met 'sidemen' naar eigen keuze, de twee eerdere al van hoog niveau, de derde nog beter. Lees meer

Aantal woorden: 302 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

26 Maart '06 - 12:12

SHERMAN IRBY

SHERMAN IRBY
'Faith'

Sherman Irby is een hier tamelijk onbekende saxofonist die naam maakte in het kwintet, het sextet en de Crisol band van trompettist Roy Hargrove. Lees meer

Aantal woorden: 279 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

26 Maart '06 - 12:10

WES MONTGOMERY

WES MONTGOMERY
'Smokin' at the Half Note'

Ze zijn befaamd, de opnamen uit 1965 uit de New Yorkse jazzclub 'The Half Note' van het trio van pianist Wynton Kelly met Wes Montgomery als gitaarsolist. Lees meer

Aantal woorden: 264 woorden.

Onderwerp: NIEUWS

26 Maart '06 - 12:08

Journalist en Jazzschrijver Bert Jansma versterkt redactie Jazzpodium.nl

tekst: bewerking van biografie op jazzmasters.nl
(foto koninklijke schouwburg)

Bert Jansma geniet van zijn pensioen, maar velen zullen zich hem herinneren als kunstjournalist bij het Algemeen Dagblad en de Haagsche Courant. Jazz had daarbij zijn bovenmatige interesse. Hij overtuigde zijn hoofdredactie destijds van het belang van het schrijven over het North Sea Jazz festival en zodoende kon hij aan steeds omvangrijkere bijlagen rond het festival werken. Hij interviewde nogal wat buitenlandse grootheden als Joe Zawinul, Keith Jarrett, Michael Brecker, John Scofield, Wayne Shorter en Liz Wright maar ook Nederlandse jazztalenten als Rob van Kreeveld, Dick de Graaf, Tineke Postma, Susanne Alt en John Engels.

Bert maakte jarenlang deel uit van de jury die de Bird Awards Nederland toekende, schreef voor enkele jazzmusici 'liner notes' voor hun cd's en verzorgde/verzorgt een gesproken column voor het jazzprogramma van Michael Varekamp op Radio West.
Bij Jazzpodium.nl zal Bert voornamelijk cd-recensies verzorgen (de eerste drie treft u aan onder het kopje 'CD-BESPREKINGEN' in de rechterkolom van de voorpagina) maar het is niet uitgesloten dat hij ook interviews of verslagen zal doen.

Bert Jansma studeerde MO Nederlands en werkte o.a. bij uitgeverij A.W. Sijthoff waar hij ook deel uitmaakte van de redactie van de literaire Aurea-reeks. Hij publiceerde gedichten, vertalingen en eigen werk, eerst in de jongerenbundel 'Vermoeden van Tijd' (Meulenhoff, 1962), daarna in bladen als Ontmoeting, Raam, Kroniek van Kunst en Kultuur en Samenspel. Naast poëzie is hij later ook toneel gaan vertalen. Naast zijn baan als leraar Nederlands was hij assistent-redacteur van de Oosthoeks Encyclopedie (beeldende kunst, letteren) en publicity manager van Universal Pictures, waar hij de vertaling (ondertiteling) van tientallen films verzorgde en zijn liefde voor film kwijt kon. Toen de befaamde Haagse filmcriticus Otto Milo hem vroeg om op de kunstredactie van Dagblad Het Binnenhof in Den Haag te komen werken (1972), begon de journalistieke carrière van Bert pas echt.
Sindsdien was het de kunstjournalistiek en die is nooit meer weggegaan uit zijn bestaan. Kort werkte hij bij het Algemeen Dagblad, daarna weer bij Het Binnenhof en verder bij de Haagsche Courant. Ondanks vele interviews en reportages met schrijvers (o.a. in samenwerking met boekenuitgever Elsevier), was zijn opdracht bij de krant in de eerste plaats film en toneel, interviews en recensies. Later ging jazz een steeds grotere rol spelen.

Oproep: Jazzpodium.nl zoekt nog meer jazzschrijvers/recensenten. Neem bij interesse contact op met hans[at]jazzpodium.nl

Aantal woorden: 418 woorden.

Onderwerp: LIVE

25 Maart '06 - 10:49

Erik Truffaz soleert over Lounge Minus One

Bimhuis Amsterdam 19 maart
Door Ellister van der Molen foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Geamuseerd denk ik terug aan mijn studietijd. Mooi waren die tijden waarin je leerde dat het verschil tussen rockjazz en jazzrock hem zat in de vraag of het jazzmuzikanten waren die rock speelden of rockmuzikanten die jazz speelden.

Erik Truffaz noch zijn bandleden hebben jazz met de paplepel ingegoten gekregen. The Police en Pink Floyd zijn de namen die bassist Marcello Giuliani noemt als gemeenschappelijke vroege muziekinvloeden binnen de band. Erik Truffaz luisterde weliswaar al snel naar Miles, maar dan in eerste instantie vooral naar diens popperiode. Toch behoren de heren nu tot de gevestigde orde binnen de jazzmuziek en hebben verschillende titels uitgebracht op onder andere het prestigieuze Blue Note jazzlabel.

Hoe zit dit? Dit heeft alles te maken met het trompetspel van Erik. Hij doet zijn best een reïncarnatie van Miles te zijn. Letterlijk gekopieerde melodische frasen, dezelfde manier van fragmentarisch spelen. Zelfs hoe hij zich over het podium beweegt is duidelijk op Miles geïnspireerd. Lees meer

Aantal woorden: 604 woorden.

Onderwerp: LIVE

23 Maart '06 - 02:56

Bennie Wallace trio + Steve Nelson in overvol Bimhuis

Bimhuis 18 maart 2006
Door René de Hilster, foto's Leo Drughorn (klik voor vergroting)

Het was flink druk in het Bimhuis voor het concert van Bennie Wallace trio met gast Steve Nelson. Opvallend aanwezig was een keurig gekleed uitgaanspubliek. Dat moet ook Bennie Wallace opgevallen zijn want hij speelde twee keurige sets waarin voornamelijk standards werden gespeeld. Het soort jazz dat ik met een jazzcafe associeer. Niet dat het slecht was, integendeel er viel veel te genieten vooral in de tweede set.
Van Bennie Wallace (1946) kan je een hoop verwachten. In het verleden heeft hij zowel bop, free en een soort afgeleide New Orleans rhythm & blues gespeeld. Later is hij zich gaan toeleggen op het componeren van filmmuziek en dat heeft de man geen windeieren gelegd. Bennie is nu financieel onafhankelijk en kan doen wat hij leuk vind. Het spel van Wallace kenmerkt zich door een groot geluid en grillig lijnenspel. Daarin kan hij vergeleken worden met David Murray. Verder gaat de vergelijking niet, want waar Murray nog in staat is om in het ultrahoge register een melodie te spelen kan Bennie Wallace deze noten alleen maar aantippen en ze gebruiken als kleuring. Ook op harmonisch gebied blijft hij achter bij Murray.
Hij moet het dus vooral hebben van zijn grote geluid en zijn energieke speelstijl. En met een hoop energie spelen doet tie. In elk stuk, of het nu een ballad of een uptempo is, schiet hij noten als ping pong ballen de zaal in, erg vermoeiend op den duur. Lees meer

Aantal woorden: 774 woorden.

Onderwerp: LIVE

22 Maart '06 - 13:07

18e SJU Jazz festival dag 2: Tok Tok Tok, Eric Boeren en Bennie Wallace

Tekst en foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

De 18de editie van het SJU Jazz Festival is georganiseerd door SJU jazzpodium, Vredenburg en VPRO Jazz en wordt gepresenteerd door Vera Vingerhoeds (foto links)
Tok Tok Tok is een Duitse groep, die al aardig wat cd's op hun naam hebben staan. Hun nieuwe album 'about' werd in Frankrijk bekroond met de Grand Prix Sacem 2005. Bovendien speelden zij ook op North Sea Jazz. Zij brengen Jazz en akoestische soul. Middelpunt is zangeres Tokumbo Akinro die met haar enigzins hese jazzy stemgeluid toch niet echt weet te overtuigen. Morton Klein is een meester in het nabootsen van percussie met zijn stem en speelt daarnaast nog verdienstelijk rieten en gitaar. Blinde toetsenist Jens Gebel weet de meest fantastische harmonieën uit zijn Fender Rhodes te halen. Voor mij was het aardig om de band even te horen en te zien. Na drie vier nummers begon het toch wel te vervelen en toen ik de ellenlange set-list op de grond zag liggen, kon ik maar een ding denken... 'was dit maar snel weer over', iets dat ik niet vaak heb.
Bezetting: Tokumbo Akinro zang / Morten Klein rieten, gitaar / Christian Flohr bas / Jens Gebel toetsen. Lees meer

Aantal woorden: 695 woorden.

Onderwerp: LIVE

21 Maart '06 - 10:09

Rembrandt Frerichs brengt: Wayne's World - De essentie van Wayne Shorter

Theater De Tobbe Voorburg, vrijdag 18 maart
Door René de Hilster, foto's Elvin P. van der Molen (klik voor vergroting)

Voor De Tobbe heeft pianist Rembrandt Frerichs een speciale versie van zijn Rembrandt Jazz Quintet bij elkaar gebracht. In eerdere versies van het Rembrandt jazz Quintet heeft Rembrandt aandacht geschonken aan de muziek van Sonny Clark, Thad Jones en Ben (Webster) en Sweets (Harry Edison). Meestal met Ack van Rooyen (bugel) en Simon Rigter (tenorsax) in de frontline. Centrale thema van deze avond was de muziek van Wayne Shorter. Een aantal van zijn composities werden gespeeld afgewisseld met eigen werk van de bandleden. Wayne Shorter maakte naam bij Art Blakey en Miles Davis en werd wereldberoemd met de band Weather Report. Behalve een groot saxofonist is Wayne Shorter ook een groot componist. Zijn composities hebben een sterk eigen geluid en zijn herkenbaar aan een speciale combinatie van harmonie, melodie en open structuur. De composities van Shorter lijken vaak eenvoudig maar de schijn bedriegt. Ze goed spelen blijft een uitdaging.
Pianist Rembrandt Frerichs had de juiste mensen bij elkaar gezet om deze klus te klaren Allereerst een puike ritmesectie met Hans van Oosterhout op drums en Gulli Gudmundsson op bas en Rembrandt zelf achter de piano. Als frontline heeft Rembrandt gekozen voor een trombone/saxofoon combinatie. Een verrassende keuze omdat je bij de muziek van Wayne Shorter toch snel denkt aan een trompet/tenor klankkleur. Maar de klankkleur van de trombone/saxofoon combinatie paste verrassend goed bij de muziek van Shorter.
De trombone werd bespeeld door Ilja Reijngoud en op sopraan en tenorsax hoorden we Ben van den Dungen. Genoeg talent bij elkaar om er een mooi concert van te maken. De heren troffen elkaar een paar uur voor het optreden, hebben de stukken even doorgenomen en het resultaat mocht er zijn. Lees meer

Aantal woorden: 860 woorden.

Onderwerp: LIVE

20 Maart '06 - 23:14

18e SJU Jazz festival: Bobby Previte levert 'Wall of Sound'

Door Ellister van der Molen foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Het tweede deel van de openingsavond van het SJU festival is Bobby Previte's 'Coalition of the Willing'. In de aankondiging begin van de avond had VPRO radio programmamaker Vera Vingerhoeds verteld dat Bobby Previte niet alleen een talent heeft voor het verzinnen van opvallende titels voor zijn projecten, maar er ook altijd een passende haarkleur bij zoekt. De kleur blond mag dan weinig extreem zijn, de titel is in elk geval een politiek statement.

Bobby Previte (1954) wordt alom gegeprezen als componist; iets wat voor een drummer bijzonder te noemen is. Previte is dan ook iemand die totaal zijn eigen gang gaat. Op zijn website staat te lezen “Previte leads more bands than he probably should”. Kan waar zijn, maar in elk geval heeft dat geleid tot een zeer uitgebreide discografie. En ook als sideman is hij te horen op een groot aantal albums onder andere van John Zorn en Marty Erlich.

Na een kleine ombouw verschijnt Bobby Previte ten tonele. Naast zijn drumstel staat een enorm hammond orgel, dat er nog imposanter uitziet door de elektronica die de open achterkant onthult. Erbovenop staan diverse effectenkastjes en ernaast een enorme Leslie box. Dit is het terrein van organist Marco Benevento, die deze tour Jamie Saft vervangt. Dit gaat duidelijk geen kamermuziek worden!
Ook gitarist Charlie Hunter, die - zoals altijd bij Bobby’s projecten - zijn zessnarige Telecaster bespeelt en trompettist Steven Bernstein (Sex Mob) hebben een speeltuin aan effecten tot hun beschikking.

Het concert van vanavond is eigenlijk gewoon een drummersfeestje. Stoere jazz (tja, ís het eigenlijk wel jazz) met een heel hoog BOEM-TSJAK gehalte en weinig akkoorden. Zelfs Bobby’s cues zijn macho door de grote show eromheen. Invaller Marco krijgt veel soloruimte en gebruikt die met grote graagte om zijn met zijn oorverdovende bassen iedereen helemaal weg te blazen.. Grappig is het wanneer Bobby tijdens een lange hammondsolo meermalen besluit de setlijst te wijzigen en daartoe een rondje langs de muzikanten loopt om de juiste bladmuziek klaar te leggen.

Eigenlijk jammer dat zowel Charlie als Steven zeker in het begin een tikje ondergesneeuwd raken. En dat terwijl juist de (schuif)trompet van Steven voor mij een van de redenen was om naar dit concert te komen sinds ik ooit de cd “Diaspora Blues” in huis heb gehaald. Eigenlijk is hij de lekkerste solist van de avond, maar komt mijns inziens niet helemaal uit de verf. En hoeveel schik hij dan ook moge hebben in het gebruik van de diverse effecten, hij raakt hij er af en toe in verstrikt.

Met fluitende oren verlaten we bedeesd de kleine zaal van Vredenburg. Na een uur ongenuanceerde energy music kunnen we wel weer wat nuance gebruiken.

Bezetting: Bobby Previte drums website / Marco Benevento orgel / Charlie Hunter gitaar / Steven Bernstein trompet

Aantal woorden: 495 woorden.

Onderwerp: LIVE

19 Maart '06 - 15:25

18e SJU Jazz festival van start met Matt Darriau’s Paradox Trio

Door Ellister van der Molen Foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Bijna waren we voor deze achttiende editie van het SJU festival naar de verkeerde lokatie afgereisd: de hoofdacts vinden niet in het SJU-huis, maar in de kleine zaal van Vredenburg plaats. Geen gekke keus, want dit soort concerten vereist luisterpubliek. Al was het alleen al omwille van de radio-opname van de VPRO.

Het programma bestaat uit twee delen: voor de pauze speelt Matt Darriau’s Paradox Trio en daarna is de beurt aan Bobby Previte’s The Coalition Of The Willing. Alhoewel de twee bands totaal verschillen in opzet, hebben ze een ding gemeen: ze kiezen niet voor “the obvious solutions”

De vier muzikanten van het Paradox trio zitten gezellig op een rijtje, omringd door een bont instrumentarium. Matt Darriau bespeelt een heel skala aan rieten, fluiten en - naar later blijkt -zelfs een doedelzak. De elektrische cello van Rufus heeft een extra C-snaar om in de baslijnen nog wat lager te kunnen. Naast hem zit Seido, omringd door bekkens, met op schoot een dumbek en om zijn been een band met belletjes. Het is bijna opvallend dat Brad Shepik een normale gitaar bespeelt.. Lees meer

Aantal woorden: 387 woorden.

Onderwerp: VERWACHT

18 Maart '06 - 14:17

Yuri Honing's 'Wired Paradise' Zondag bij Vrije Geluiden

Tekst Vrije Geluiden, foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Terwijl hij in meer dan 40 landen over de gehele wereld optrad en vele opnames maakte, ontwikkelde Honing een unieke persoonlijke manier van muziek maken die elementen bevat uit jazz, pop en niet-westerse tradities. "Jazz is geen stijl maar taal", zei Yuri Honing over zijn muziek.
Saxofonist Yuri Honing begon zijn loopbaan in de jazz begin jaren negentig, hij ontdekte nieuwe manieren om mensen te beroeren met zijn lichtelijk melancholisch geluid en zijn kristalheldere constructies waarop hij zijn improvisaties baseert. Hij speelde met zijn Yuri Honing Trio waarin ook Tony Overwater: bass, Joost Lijbaart: drums - dat vorig jaar 15 jaar bestond - maar ook met hoog aangeslagen artiesten zoals pianist Michiel Borstlap, trompettist Eric Vloeimans en saxofonist Benjamin Herman.

Het jaar 1996 werd een kantelpunt in Honing's carrière toen hij met zijn trio 'Star Tracks' opnam, pop songs met jazz arrangementen. Vanaf dat moment werd hij door de nationale en internationale pers geprezen, niet alleen voor kunde als saxofoonspeler, maar hij werd ook gezien als een van de nieuwe leiders van de jazz. En Honing's belangstelling ging verder dan jazz en pop: hij ging vrij improviseren met de legendarische pianist Misha Mengelberg en zelfs op onderzoek naar nieuwe gebieden met virtuoze muzikanten uit het Midden Oosten. Lees meer

Aantal woorden: 517 woorden.

Onderwerp: LIVE

16 Maart '06 - 17:55

Schrijvers In Concert in het Bimhuis met Brokkenbal na

Door Mieke Kreunen met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Ter gelegenheid van de Boekenweek 2006 was er in het Bimhuis afgelopen woensdag een avond gewijd aan 'Schrijvers in concert'. Op deze avond werden bovendien twee nieuwe CD's gepresenteerd van de tweede serie 'schrijvers in concert' die in mei 2005 in het Bimhuis plaatsvond, geïnitieerd en geïnspireerd is door Corrie van Binsbergen.
Het was een totaal uitverkocht Bimhuis met een publiek waar wat meer grijze hoofden in voorkwamen dan dat we dat gewend zijn. Het overvolle programma ging om half negen van start met Renate Dorrestein die een deel voorlas uit van haar nieuwe CD "Het duister dat ons scheidt". Dorrestein ziet de wereld door de ogen van het kind dat zij ooit was en die zij langzaam maar zeker de wereld ontdekte met zijn mooie en minder mooie kanten. Via de thema's aardbei en brandnetels maken we kennis met vriendinnetje Loes en met de moeder van Loes, die anders is dan andere moeders. Ik vond het jammer toen het ophield, want het verhaal was nog niet af en ik wilde de rest ook horen. Gelukkig werden de CD's van Renate Dorrestein in de pauze verkocht en voor de gelegenheid ook nog gesigneerd. Luister in de yukebox naar een stukje van het verhaal. Lees meer

Aantal woorden: 1125 woorden.

Onderwerp: LIVE

13 Maart '06 - 02:59

David Murray Super Quartet Funk it up in Bimhuis en Lantaren/Venster

Door René de Hilster, foto's (Bimhuis) Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Concerten van David Murray zijn altijd een spectaculaire belevenis en dit special kwartet was geen uitzondering. Niet zo gek want David Murray heeft vele jazzpaden bewandeld, van absolute free jazz, via hardbop naar funk en latin. Spelen met een funky ritmesectie is dus voor Murray geen onbekend terrein. Zijn energieke spel komt in zo'n context goed tot zijn recht. David Murray is één van die saxofonisten die constant aan het worstelen lijkt te zijn met zijn instrument. Het spelen lijkt een doorlopend gevecht om het weerbarstig instrument te laten doen wat hij wil. Hierbij komt zoveel energie vrij dat het zo nu en dan lijkt of Murray van woede staat te stampen. Zijn technische beheersing van het instrument is dan ook enorm. Hij kan ver boven het bereik van het instrument komen met hoge gillende noten maar vliegt middels snelle loopjes razendsnel naar de lage registers van het instrument. Dit gekoppeld aan een groot harmonische bewustzijn maakt hem een grillige en spannende solist.
David Murray (1955) begon zijn loopbaan tijdens de tweede helft van de jaren zeventig in de loftscene van New York. Al snel kreeg hij bekendheid en werd beschouwd als één van de origineelste stemmen op de tenorsax. Na zijn free periode ging Murray's spel meer beboptrekjes vertonen en ging hij ook werken met grotere bezettingen. Verder deed hij allerlei projecten met uiteenlopende musici in diverse stijlen. Wie een CD zoekt van Murray hoeft nooit ver te zoeken want er zijn maar weinig jazzmusici die zoveel hebben opgenomen en dat ook nog eens voor een hoop verschillende labels.
Dit super kwartet is voor deze tour bijeengebracht door gitarist Jan Kuiper. Kuiper had in kader van een concertreeks met het podium trio (Paul van Kemenade, Wolter Wierbos en Jan Kuiper) samengewerkt met bassist Jamaaledeen Tacuma en drummer Cornell Rochester en heeft ook in andere contexten met dit funky ritmeduo gewerkt. Jamaaladeen Tacuma (1956) is ondermeer bekend van Ornette Coleman's prime time maar hij werkte ook met Olu Dara, James Blood Ulmer en Charles Earland. Drummer Cornell Rochester speelde onder meer met Pharoah Sanders, Zawinul Syndicate en James Blood Ulmer. Lees meer

Aantal woorden: 883 woorden.

Onderwerp: LIVE

12 Maart '06 - 11:30

Choramundo met 'Brazilojazz' in Roode Bioscoop

Door Ellister van der Molen, Foto's Elvin van der Molen (klik voor vergroting)

Bij binnenkomst in de voormalige socialistische bioscoop de Roode Bioscoop voelen we ons meteen op ons gemak. Niet alleen de locatie naast café Pleinzicht is knus maar vooral ook de sfeer. De bediening is jong en uiterst vriendelijk en de drankprijzen zijn zo mogelijk nog vriendelijker. Het publiek (helaas past er maar vijftig man in het zaaltje) bestaat uit wat ik inschat op typisch Braziliaanse “scene”. Een subcultuur waar wij jazzo’s normaliter geen weet van hebben.
Als echte Hollander is het natuurlijk heerlijk om muziek lekker in hokjes te kunnen stoppen. Maar hoe noem je een internationaal gezelschap als Choramundo? Brazilojazz zou misschien nog de beste omschrijving zijn. Maar daarmee heb je nog maar een deel van het muzikale spectrum omvat. Zonder meteen de diversiteit aan nationaliteiten binnen de band te willen benadrukken is de rijkheid aan muzikale invloeden niet te ontkennen. Het eerste wat opvalt, is dat de sound alleszins hedendaags is. Veel eigen stukken die zich kenmerken door hippe jazz grooves, Braziliaanse ritmes, veel soloruimte en uitgebreide vormen. Harmonisch maar ook ritmisch gaat dit net ietsje verder dan een mainstream jazz avond. Dit concert is het eerste uit een hele reeks: binnenkort reizen de heren af naar Brazilië en Suriname voor een uitgebreide tournee. Lees meer

Aantal woorden: 716 woorden.

Onderwerp: VERWACHT

11 Maart '06 - 18:39

Stefan Lievestro Sextet in Vrije Geluiden

Tekst Vrije Geluiden, foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Bassist Stefan Lievestro kon die nacht de slaap niet vatten. Het was géén vruchtbare componeerdag geweest. Vol woede stapte hij uit bed, liep naar zijn bas, plukte bezeten aan de snaren, er moest hoe dan ook een ei gelegd worden. Alarmstufe Rot, vrij naar Star Trek, werd geboren en daarmee het openingsnummer voor zijn nieuwe cd. Met zijn sextet kon hij de studio in voor "Breakfast in Walhalla". En samen zijn de zes muzikanten bij ons en spelen twee van de elf nummers.

Uitzending Zondag 12 Maart Nederland 3 om 11:00 uur 's morgens

Recensie Bimhuis optreden

Stefan Lievestro - bas website
Harmen Fraanje - piano website
Hans van Oosterhout - drums website
Jasper Blom - tenor sax website
Mete Erker - tenor sax
Jesse van Ruller - gitaar website
Zie Cultuurpodium.nl voor de overige programma onderdelen in Vrije Geluiden

Aantal woorden: 173 woorden.

Onderwerp: FOTO, LIVE, VERWACHT

09 Maart '06 - 13:54

Yuri Honing zet er de herstellende schouder weer onder

Tekst en foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Gisteren maakte ik hem mee tijdens de opnamen van Vrije Geluiden die 19 maart a.s. uitgezonden worden.
Zoals bekend is Yuri nog herstellende van een schouder blessure, die zomaar ontstaan is zonder duidelijk aanleiding. Zo'n blessure is helaas voor hem en zijn groep niet binnen een paar weken achter de rug. De Vrije Geluiden opnamen van gisteren zonder publiek waren voor hem een test-case. Achter zijn serieuze blik ging nog wel pijn schuil. Op zijn verzoek werden er niet twee nummers achter elkaar opgenomen maar werd er onderbroken voor het bekende interview met presentator Hans Flupsen. Die onderbreking was voor hem zeer welkom.
Toen hij eenmaal kon vertellen over zijn Wired Paradise cd-project 'Temptation' straalde zijn gezicht weer en leek de pijn vergeten. Vandaag hoorde ik via zijn manager Sophie Blussé dat zowel Yuri als zijzelf vonden dat de opnamen gezien zijn huidige conditie goed verlopen waren.

Het is te hopen voor Yuri dat volledige genezing spoedig volgt want op 7 april a.s. heeft hij een spannend concert in het Muziekgebouw aan 't IJ: samen met het Metropole Orkest en zangeres Fay Claassen. Ze zullen hun eigen repertoire laten horen en ook enkele werken tezamen, dit alles onder leiding van dirigent/componist Vince Mendoza.

De Wired Paradise cd Temptation kreeg ik gisteren mee ter recensering (binnenkort op jazzpodium.nl) De cd is opgenomen in de Hilversumse Wisseloord studio's en uitgegeven op het kersverse label Jazzinmotion en wordt gedistribueerd door Challenge records.

Wired Paradise bestaat uit:
Yuri Honing Soprano & tenor saxophone
Frank Möbus guitar
Tony Overwater bass guitar & contabas
Joost Lijbaart drums

Cd presentatie concerten Temptation:
18 mei: Bimhuis, Amsterdam
20 mei: Dordtse Jazzsociëteit, Dordrecht
3 juni: SJU Jazzpodium, Utrecht

Aantal woorden: 314 woorden.

Onderwerp: LIVE

07 Maart '06 - 07:06

Boris van der Lek vervangt Hans Dulfer in Danzig

Tekst en foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Danzig is voor wie het nog niet kent een gezellig eetcafe in centrum Den Haag waar veel livemuziek te horen is. Bassist René van Beeck is voor meerdere van dit soort gezellige eetgelegenheden de 'jazzprovider' en organiseert jamsessies met meerdere beginnende en topmuzikanten waaronder altijd verrassingen. Hans Dulfer belde dat hij die avond niet kon omdat hij met de griep op bed lag en regelde zelf een vervanger: Boris van der Lek. Lees meer

Aantal woorden: 418 woorden.

Onderwerp: LIVE

04 Maart '06 - 20:04

Vliegende 'CD' start voor Stefan Lievestro en zijn sextet

verslag en foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Eindelijk is hij er dan, de nieuwe cd 'Breakfast in Walhalla' van bandleider Stefan Lievestro! Jazzpodium.nl was bij de presentatie van deze nieuwe cd in het Bimhuis.
Hij heeft het verdiend om eens in het middelpunt te staan, deze sympathieke meesterbassist, docent en winnaar van de 'Deloitte Jazz Award' in 2005, die zichzelf jarenlang dienstbaar opstelde ten opzichte van andere muzikanten. Lievestro was als side-man regelmatig te zien o.a. bij pianisten Michiel Borstlap en Harmen Fraanje. Lees meer

Aantal woorden: 554 woorden.

Onderwerp: VERWACHT

03 Maart '06 - 13:44

Robert Rook Trio in Vrije Geluiden

Bron: VPRO/Bimhuis Foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

'Dangerous Cats' is de titel van de nieuwe cd van Robert Rook, waarop hij standards en eigen composities speelt met zijn trio en kwartet. Bij de Utrechtse pianist, vorig jaar nog Deloitte Jazz Award-finalist in het Bimhuis, voeren spelplezier en spannend samenspel de boventoon. 'Robert's music is bubbling with life-force, it's infectiously rhythmic. But even stronger is the creative stream of ideas that push the music way beyond the boundaries of the usual jazz solo.', aldus Hein van de Geyn.
Vijf jaar geleden geleden legde hij zichzelf als volgt uit: "Ik musiceer zoals ik in elkaar zit. En hoe dat klinkt, dat moet jij maar analyseren. Hoe ik speel, zo bén ik; dat is het belangrijkste." Vandaag de dag een doorbreker waar we vast nog meer van gaan horen. In Japan is de rerelease van zijn debuut een succes!  Rook vormt ook een trio met Ernst Glerum en Han Bennink.

Vrije Geluiden. Uitzending: zondag 5 maart om 11.00 uur op Nederland 3

Robert Rook - piano Website
Thomas Andersen: bas
Dick Verbeeck: drums

Aantal woorden: 202 woorden.

Onderwerp: FOTO

02 Maart '06 - 11:35

Portfolio Jazz-foto's Hans Speekenbrink in 'Jazz Nu'

(klik voor vergroting)

Vanmorgen lag hij dan eindelijk in de schappen van de beter tijdschriftenzaak: de nieuwe glossy 'Jazz Nu'. Dat was deze keer helemaal speciaal omdat in dit blad een portfolio van 7 pagina's full color staat van onze eigen Hans Speekenbrink. In het begeleidende artikel wordt aandacht besteed aan het relatief bijzondere fenomeen van de recenserende fotograaf. In het artikel wordt uiteraard ook aandacht besteed aan cultuurpodium.nl en de andere sites waar Hans' werk te bewonderen is. Maar vooral gaat het in het artikel natuurlijk om Hans' fotowerk waarvan door Jazz Nu een keuze is gemaakt uit tien mooie jazzfoto's van zijn hand. Er staan wel wat feitelijke onjuistheden in jammer genoeg waarvan de meest hinderlijke is dat pianist Frank Woeste wordt aangezien voor Brad Mehldau (overigens zeker geen antireclame om daarvoor aangezien te worden).
Natuurlijk staat er nog veel meer interessants in het blad waaronder een artikel over singer/songwriter Dayna Kurtz, een interview met Sonny Rollins en een portret van Pete Philly. Voor de 7,95 euro die je moet neertellen voor Jazz Nu krijg je er ook nog de 'Jazzadelic' cd bij waarop nummers van Manu Katché, Martha Redbone, Briskey, Rick Braun, Amparanoia, Charlie Dée, Monsieur Dubois, Five Corner's Jazz Quintet, Paulus Potters, Dayna Kurtz, Mich en Scène, Fay Claassen, Mary Black en Eric Vloeimans te horen zijn.

Hans Speekenbrink website

Aantal woorden: 238 woorden.